Sproti á leið til Kanada

Mér var sagt frá litlu sprotafyrirtæki sem er staðsett á Höfn við Hornafjörð, að það væri búið að gefast upp á annars vegar rekstraraðstæðum og fyrirgreiðsluleysi hérlendis  og væru að fara með fyrirtækið til Kanada.  Fyrirtækið heitir Northtasaste (http://www.northtaste.com/index.htm) og framleiðir bragðefni úr sjáfarafurðum til að setja í matvæli.  Sjálfur hef ég bragðað þetta og er það meiriháttar, og ekki gert eins og önnur sjávarkrydd úr fiskimjöli.  Þetta er afrakstur rannsókna í líftækni sem var mikið talað um fyrir rúmum áratug.   Nú er árangurinn að koma í ljós og þá neyðist fyrirtækið til að flytja meginhluta starfseminnar til Kanada.   Kanadamenn eru ekki bara fegnir að fá fyrirtækið, heldur skilja þeir ekkert í því að íslendingar skuli sleppa því úr landinu.

Svona fer fyrir þeim sem hafa ekki pólitísk ítök, heldur verða að berjast á eigin spýtum fyrir sinni tilveru.  Nei það er enginn spámaður í eigin föðurlandi.

Áform um ný störf í sprotafyrirtækjum

Lækningin er alltaf erfið, líka lækningin við skuldasýki

Vandi þjóðarinnar er að meginhluta vegna þess að hún sökkti sér í skuldir, bæði einstaklingar, fyrirtæki og bankar.   Nú erum við að súpa seyðið af því.   Hvað er betra til að draga úr skuldsetningu og auka sparnað en að hækka leigu fyrir peninga.   Þannig gerist það á öðrum víðstöðvum.    Það hljómar því undarlega að þegar það ætti að vera keppikefli allra að losna úr skuldum og hvetja til sparnaðar,  þá er á  borði verið að hvetja til skuldsetningar með lágum vöxtum.    Nú gráta allir að raunvextir eru orðnir 1,8% og þegar búið er að draga fjármagnsskatt frá (hjá þeim sem spara) þá eru raunvextirnir orðnir 0,25%   Það gráta allir yfir þessu og krefjast þess að spariféð verði brennt upp, krónan haldist lág svo að þeir sem vildu spara, bæði tapa sparifénu og þurfa að borga meira út í búð.   Þeir sem vilja hvetja til sparnaðar og láta skuldarana eina  gjalda og reyna að styrkja krónuna sem mun leiða til lægra vöruverðs öllum til hagsbóta, líka skuldurum, eru nú fordæmdir sem landráðamenn.   Er von að landinn er kominn fram á vonarvöl.   Þeir sem ekki vilja lækningu þegar hún er erfið eru eins og holdsveikir og þá þarf að einangra þótt háværir séu.   Það var lán í óláni að ríkissjóður var skuldlaus og nú er krafan að drekkja honum líka í skuldafeninu.   Er von að illa sé komið fyrir þjóðinni

Mótmæla vaxtahækkun Seðlabankans

Lausnir ríkisins eru handan við hornið

Eftir þær hörmungar sem þjóðin hefur orðið fyrir, þá byggist lausnin á því að ríkissjóður annars vegar auki tekjur sínar og minnki útgjöld sín.    Vandinn er að enginn vill hærri skatta, enda margir komnir undir fjalaköttinn og hafa enga útleið.   Því gæti lausnin falist í.

Til að minnka útgjöldin

1. Fækka erlendum sendiráðum (tekur strax gildi)
2. Afnema lífeyrisforréttindi þingmanna (gæfi gott fordæmi, og færi strax að virka)
3. Fækka þingmönnum (umtalsverður sparnaður bæði í launum þingmanna og þjónustustofnunum þess, sem og fasteignum.   Tekur ekki gildi fyrr en eftir tvennar kosningar)

Til að auka tekjurnar má

1. Innkalla kvótann og leigja út (tekur mörg ár, en gæfi stigvaxandi tekjur)
2. Leigja orkufyrirtækjunum orkuauðlindirnar (gefur litlar tekjur í upphafi, en til lengri tíma getur þetta orðið ríkinu umtalsverðar tekjur)
3. Brjóta upp Landsvirkjun og selja hluta þess (gefur strax mikla peninga og myndi efla samkeppni á orkumarkaðinum)

Auðlindir þjóðarinnar (liður 1 og 2) eiga sér ekki upphaf á takmörkuðu svæði sem hægt er að merkja ákveðnum aðila, hvorki hafið umhverfis landið,  regnvatnið á hálendinu, né bergið undir landinu, þótt yfirborðið sé á höndum einkaaðila, þá er orkan komin frá regnvatninu og sprungusvæði sem liggur þvert og endilagt um landið.   Því má líta á þessar auðlindir sem sameign þjóðarinnar sem nýtendur leigja af þjóðinni eins og olían umhverfis Noreg.   Leigan mun einnig auðvelda nýjum aðilum að komast inn á markaðinn og þannig auka samkeppnina og þannig gera nýtnina betri.

En það er borin von að Sjálfstæðisflokkurinn geti hugsað sér að gera nokkuð af þessu. 

Gott silfur Egils er gulli betra

Þátturinn Silfur Egils í dag (26.okt.2008)  var hreint frábær.   Var gaman að heyra gáfufólkið rökræða ástandið og í fyrsta hlutanum þótt mér Gylfi formann ASÍ og Edda Rós tala af mikilli rósemi og án sleggjudóma

Næst koma Guðmundur Magnússon og var kynnt þar nýútkomna bók (Nýja Íslanda, listin að tína sjálfum sér)  sem hann skrifaði og var hans þáttur mjög góður.

Rúsínan í pylsuendanum varviðtal við Jóhannes Björn sem heldur úti vefsíðunni vald.org   Þar sem hann varar við þróuninni.

Ég held að mér sé óhætt að segja að þetta hafi verið einn besta silfur Egils og hvet alla að sjá þegar það verður endurtekið í kvöld.  Raunar ætti að vera skylduáhorf á þáttinn.

Óheppilegt að þingmenn stýri sjóðunum

Lægstu stýrivextir í heimi ?

Nú er verðbólgan að nálgast 20% og þá greip seðlabankinn, vegna þrýstings frá vel flestum í landinu, til þess ráðs að lækka stýrivexti í 12%.    Enginn talar um það að þetta eru með lægstu vöxtum í heiminum miðað við verðbólgu.  Nú er verið að brenna upp sparifé og lausafé.   Er von að illa sé komið fyrir þjóðinni, þegar svona stefna er viðhöfð.   Ætli ég og aðrir sem tilheyra pupilnum geti fengið fé á þessum vöxtum.
Það er auðveld leið úr þessu og hún er að leyfa verðtryggingu á öllum lánsviðskiptum sem eru yfir lengri tíma en mánuður.   Þá þarf ekki svona háa nafnvexti, og ef menn vilja ekki verðtryggingu, þá velja menn bara nafnvexti.   Þannig væri hægt að verja sparifé sem er samfélaginu nauðsynlegra nú en nokkrum sinnum fyrr.

Það á að vera algjört frelsi um það hvort menn vilja verðtryggingu eða ekki, en ekki miðstýring að ofan eins og Jón Magnússon berst fyrir.  Var hann og er hann ekki í Frjálslindaflokknum.

Spá yfir 20% verðbólgu

Nú ætti að brjóta Lansvirkjun upp og selja

Nú er lag til að skipta Landsvirkjun upp í nokkur fyrirtæki og selja flest þeirra á almennum markaði til einkaaðila.   Það þarf bara að tryggja að eignadreifing sé góð og koma í veg fyrir fákeppni eins og þegar er orðin á orkufyrirtækjunum.  Samræming á rafmagnsverði er besta dæmið um fákeppnina ríkir á markaðnum, þótt það eigi að heita að 7 fyrirtæki séu á markaðinum,   nú er mesti munur á rafmagnsverði  6%, þar sem samkeppni er, en það er margfalt meiri munur á dreifingunni þar sem engin samkeppni er.

Fela ætti Friðriki það hlutverk að vinna að þessu, og svo gæti hann horfið af vettvanginum. 

Ríkissjóður gæti einnig fengið umtalsverða aura til að þrífa upp eftir sig og útrásarguttanna. 

Ráðningarsamingur við Friðrik framlengdur

Þjófur tapar þýfi

Sveitastjórnir kvarta vegna skilagjalda á lóðum.
Sveitarstjórnir höfuðborgarinnar ákváðu að stórhækka lóðaverð, langt langt umfram gatnagerðagjöld.  Þetta var og er ekkert annað en skattlagning sem á sér enga lagastoð, og ég kalla það þjófnað.   Lóðaverðið fór í það að verða 4-falt gatnagerðagjöldin.   Ef sveitastjórnirnar þurfa ekki að skila 1/4 af lóðunum, þá halda þeir eftir útlögðum kostnaði vegna gerð hverfanna.   En þær væla eins og stunginn grís fyrir að þurfa að skila því sem þeir með „ólögmætum“ hætti höfðu af saklausum byggjendum sem flönuðu út í vitleysuna vegna gylliboða bankanna.

Fyrir mér er þetta eins og að hafa samúð með þjófi sem þarf að skila hluta þýfisins. 

Milljarða bakreikningur

Það stendur í Íhaldinu að ræða við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn

Vitaskuld stendur það í íhaldinu að ræða við Alþjóða gjaldeyrissjóðinn, því hann setur skilyrði.    Þessi skilyrði fjalla meðal annars um að minnka spillingu, en íhaldið sér enga spillingu.  En það sem skiptir meira máli er að það þarf að minnka ríkisútgjöld og þeir gætu farið að finna að eyðslu utanríkisþjónustunnar í öllum þessum sendiráðum.  Þeir gætu líka farið að finna að ofurlífeyrisrétti þingmanna og ráðherra, svo ég tali nú ekki um kostnaðinn af því að útvega afdönkuðum þingmanni eða ráðherra feitt starf, sem kostar margfalt meira en lífeyrinn sem hann fær.   Þeir gætu líka fundið að því að verðmætum þjóðarinnar væru gefnir útvöldum flokksbroddborgurum sem kvóti.   Hér tapar ríkið miklum verðmætum, sem íhaldið sér als ekki sem tapað fé, bara vel varið í höndum manna sem nú græða á tá og fingri vegna lágs gengis og olíuverðs og  styrkja flokksvélina vel.   Ef einhver dugur er í Alþjóða gjaldeyrissjóðnum þá ætti hann að taka á þessu og lækka ríkisútgjöldin enn frekar, með því að fækka þingmönnum um ca. 22 sem sparar sennilega nærri 300 stöðugildi með feitum launum og feitum eftirlaunarétti.

Norðmenn afar vinsamlegir

Svona hverfur lausaféið

Spron hefur strax brugðist við lækkun stýrivaxta og lækkað vexti,   Innlánsvextir standa ekki lengur undir verðbólgu,  og þá hverfur það.    Skildi dýralæknirinn vita hvernig við losum okkur við það litla lausafé sem er til í landinu.   Er eitthvað óeðlilegt við það að fólk geymi peningana undir koddanum, þegar þeir brenna líka upp í bönkunum.

SPRON lækkar vexti

Almenna krafan um þjófnað og eignarupptöku

Háir nafnvextir í mikilli verðbólgu, er ekkert annað en leið til að viðhalda verðgildi krónunnar.  Verðbólgan er ekki  gengin niður og því eru allir, samtök atvinnulífsins, ASÍ og nú síðast Neytendasamtökin að krefjast þess að sparifé þeirra sem það eiga, verði gerð að hluta upptæk fyrir fyrirtæki og skuldara.   Þær hremmingar sem nú ganga yfir munu að vonum endurtaka sig, því eftir nokkur  ár verða allir búnir að gleyma þessu alveg eins og forysta allra samtaka og félaga eru búnir að gleyma því hvernig ástandið var þegar sparifé brann upp.    þegar ég var ungur, þá var hvatt til ráðdeildar og sparnaðar.   Þær hvatningar hljóma sem soglegt gamanmál í dag.

Einn möguleikinn er að stytta binditíma verðtrygginga úr 3 árum  í 3 mánuði.   Því það er alveg öruggt að ef menn vilja að sparifé muni brenna upp, þá mun það líka hverfa.   Datt einhverjum annað í hug.
Nú þekki ég ekki til hvort Seðlabankinn geti verið með verðtryggingu á  stýrivöxtum, sennilega ekki og því reikna ég með að hann muni lækka Nafn-stýrivexti um leið og verðbólga fari niður.

Ég bara frábið mér því að hlusta alla krefjast eignarupptöku á sparifé almennings. 

Neytendasamtökin krefjast stýrivaxtalækkunar