Það er illt fyrir Jón Ásgeir að þurfa að kenna á eigin meðulum

Jón Ásgeir finnst að hluthafar Glitnis hafi verið stillt upp við vegg og þeir hlunnfarnir af ríkinu.   Það vekur mér undrun að hann skuli ekki vera sáttur við að ríkið beiti sömu meðulum á hann og sagt er að hann hafi beitt birgja landsins.   Ætli þeim hafi aldrei verið stillt upp við vegg.

Þorsteinn Már og Glitnir

Þorsteinn Már vildi að hluthafar Glitnis ykju sjálfir hlutafé sitt.  Hann getur trútt um talað, því hann er aðaleigandi eins stærsta útflutningsfyrirtækis landsins, Samherja.   Með núverandi krónukúrs, þá malar hann gull og mun sennilega styrja hlut sinn í Glitni þegar það fer nú á brunaútsölu.

Davið, Glitnir, Jón Ásgeir, handaflið og bankastjóralaunin

Davíð er alltaf snjall.   Á sínum tíma tók hann út sparifé sitt í Kaupþingsbanka, og ef hann hefur sett það inn á Íslandsbanka (nú Glitni) þá er hann búinn að tryggja sitt sparifé.   Hann er grunaður að hafa lengi haft horn í síðu Jóns Ásgeirs.   Ekki tókst að fella hann á hné með réttarkerfinu. en nú hefur honum tekist að ná af honum margfalt meiri peningum sem hlutafé í Glitni, en honum hefur dreymt um að ná af honum í sektarfé.  Kannski hefur handaflinu tekist það sem réttarkerfinu tókst ekki, svo tala menn illa um þá sem láta hendur bókstaflega bókstaflega standa fram úr ermum.
Á blaðamannafundi  seðlabankans var Davíð spurður um launakjör stjórnenda bankanna.   Sjálfur fékk hann rífleg kauphækkun vegna launa bankastjóranna.   Skildi seðlabankinn vera á sömu brauðfótunum og hinir bankarnir, skildi seðlabankinn lækka í launum eins og bankastjóri Glitnis, skildi Davíð ganga fram með góður fordæmi og lækka launin sín, eða skildi Davíð bara yfirleitt hafa hugleitt þetta.

Óttast keðjuverkun

Hjarðhegðun greiningadeilda bankanna

Það er undarlegt að bankarnir eru með hóp manna sem eiga að vera hámenntaðir og eru mjög sennilega mjög vel launaðir, en þeir hegða sér ekki eins og fagmenn, heldur eins og hjörð sem fylgir fjöldanum, þótt hann sé að hlaupa fyrir björg.   Það var lítið talað um innra virði fyrirtækja og fjárfestingabanka, eins og það að þeir ættu hver í öðrum og verðgildi þeirra var spanað upp með viðskiptum sem líktust meira á Matador leik en viðskiptum með raunverulega verðmæti, samanber úttekt á FL Group á You Tube.   Það er fjarri því að þetta sé sér einkenni íslenskra greiningadeilda, því verðmat útlendinga á íslensku krónunni bendir einnig til hjarðhegðunar, en ekki að hér séu fagmenn sem meti undirstöður atvinnuveganna, að þeir eru til þess að gera óháðir sveiflukenndum neyslumarkaði eins og bíla-, sjónvarps- eða annarri lúxusframleiðslu eins og víðast erlendis, heldur á áli, fiski sem vaxandi eftirspurn er eftir.   Þegar ameríska fjármálakerfið hrynur eins og spilaborg, þá fellur íslenska krónan en ekki dollarinn.   Nú var sænska fjármálaeftirlitið að athuga athafnir vogunarsjóða, sem einmitt spila á hjarðhegðun og vita að það er lítið vit í faglegri umræðu þessara sérfræðinga og þeir planta orðspori og þá er hjörðin hlaupin af stað.   Það sem vekur mesta undrun mína er að fréttastofur eru enn að tala við greiningadeildir, frekar en spákonur og þær vísu konur sem lesa í garnir nú á þessari sláturtíð.   Það kæmi meira vit úr þeim, því þær hafa séð að nú er orðinn nokkur erlend eftirspurn eftir innmatnum svo sennilega eru góðar garnir orðnar gulls ígildi.

Markaðsmisnotkun rannsökuð

Það þarf ekki að fylla skarð Björns

Það þarf sem betur fer ekki að fylla skarð Björns Bjarnasonar um næstu kosningar, hvort sem hann verður í framboði eða ekki.  Það er kominn tími til að skipta út því liðið sem hefur nánast alist upp innan ráðuneytanna og farin að líta á þau sem sitt einkaheimili sem þeir geti ráðskast með að vild

Björn segir að fylla þurfi skörðin

Forsætisráðherra ánægður með samkrull viðskipa- og fjárfestingabanka

Í sjónvarpsfréttunum mánudagskvöldið 22.09.08 lýsti forsætisráðherra því hvað það var gott að ekki væri búið að skylda aðgreiningu viðskipta- og fjárfestingabanka.    Mikið er nú gott að þrátt fyrir stórfeld töp bankanna af fjárfestingafylleríi sínu, fái þeir nú góða afréttingu með því að styrkja tekjugrunn sinn i viðskiptageiranum.    Þar er bullandi fákeppni, allir með nánast sömu gjöld og vexti.  Það er ekki einu sinni hægt að hringja og spyrja hvað maður á, né sækja eina af sínum krónum í greipar þeirra, án þess að borga fyrir að sækja sitt eigið fé.   Það er mikið lán að þurfa ekki að deila hagnaði sínum með lægri þjónustugjöldum þegar vel gengu, bara deila tapinu þegar illa gengur.   Mikið getur Geir og vinir hans í hlutafélagfélaginu verð glaðir.   Þrátt fyrir stórfeld fjárfestingatöp hafa þeir góðan hagnað í þessu hörmungaástandi,  þeim finnst það meira að seigja ósvinna að innlánvextir standi undir verðrýrnun krónunnar.

Lögreglustjóraembætti Suðurnesja og þjóðhagstofnun

Völd spilla og mikil völd spilla mikið, þetta á ekki síst við um stjórnmálamenn, Björn Bjarnason ætlar að feta í fótspor Davíðs og sennilega föður síns einnig, en ég man ekki vel svo langt aftur, en vitað er að Björn hefur reynt að koma í veg fyrir að hlerunarmál hans verði afhjúpuð.   Nú ætlar hann að losa sig við lögreglustjórann á Suðurnesjum, Jóhann R Benediktsson.   Það eina sem ég furða mig á, er hvers vegna hann fetar ekki algjörlega í fótspor Davíðs, þegar hann lagði niður Þjóðhagstofnun, því honum mislíkaði framkvæmdastjórinn, og skoðunar hans á málefnum þjóðarinnar.   Því spyr ég, af hverju leggur Björn bara ekki niður Lögreglustjóra embættið.

Skipt um lögreglustjóra

Mismunandi andlit lausafjárkreppunnar

Það er mismunandi myndir sem lausafjárkreppan tekur á sig,   Þegar lausafjárkreppa er þá vanta lánastofnanir fé til að lána til gagnlegra verka.   Eitt besta ráðið til að auka lausafé er að hækka vexti, það dregur úr útlánum (eftirspurn eftir lánsfé) og hvetur til sparnaðar (eykur framboð á lausafé). Það er því nokkuð undarlegt þegar banki auglýsir lægri vexti, eins og hann hafi nóg lausafé.   Hvernig væri að lántakendur töluðu við hann

Nú er lag að skipta Landsvirkjun upp

Nú þegar verið er að skipta um húfu á Landsvirkjun, þá er lag til að skipta Landsvirkjun upp í 2 -3 minni fyrirtæki og selja hluta þeirra.

Landsvirkjun er allt of stórt fyrirtæki og orðið að ríki í ríkinu og stjórnar allri umræðu um orkumál landsins.   Svo hafa þeir algjöra einokun á heildsölumarkaði rafmagns.    Verð á rafmagni til hins almenna notanda ber merki þess að verðákvörðunin sé tekin á sameiginlegum fundi forstjóra orkufyrirtækjanna í Öskjuhlíðinni.   Þar passa menn sig mjög að troða engum um tær og styggja engan.    Þegar þeir eru spurðir um þessa sameiginlegu verðákvörðun,  þá bera þeir því við, að það sé bara einn heildsöluaðili á rafmagni og þar lúta allir sama verði, þar hafa þeir nokkuð til síns máls.   M.ö.o. það er engin samkeppni á rafmagni.

Það er sennilega engin von til þess að sjálfstæðisflokkurinn munu gera neitt til að efla samkeppni á raforkumarkaðnum, það er ekki þeirra siður.    Auk þess er einhver í Valhöll skólaus, og nú er bara að koma honum í skóna sem búið er að sníða.

Skónúmer forstjóra Landsvirkunar

Nú er búið að auglýsa starf forstjóra Landsvirkjunar, samkvæmt auglýsingu

„Gerðar eru kröfur til umsækjenda um háskólamenntun, sem nýtist í starfi, stjórnunar- og rekstarreynslu, yfirgripsmikillar þekkingar og reynslu á sviði fjármála, framúrskarandi samskiptahæfni og góðrar tungumálakunnáttu. Þá er þekking og reynsla af opinberri stjórnsýslu æskileg.“

Það er greinilegt að búið er að ákveða skónúmer umsækjanda og nú er bara að fara í skógeymslu Valhallar og finna hver er með rétta skóstærð sem hefur framúrskarandi samskiptahæfni í salnum (leturbreyting mín)

Það er augljóst að hann þarf ekkert að vita um orku, hvað þá rafmagn, hann gæti  sem best verið dýralæknir eða eittvað svoleiðis. 

Starf forstjóra Landsvirkjunar auglýst